۱۳۸۸ تیر ۱۶, سه‌شنبه

Erich Von Stroheim


Greed
(صرفا به خاطر علاقه ی قدیمی به ریچارد لینکلیتر نشستم فیلم حوصله سر بر پسران نیوتون ش رو دیدم. اون وسط مسطا که خسته شده بودم دو تا از برادرا رفتند سینما و خب سال 1924 بود فیلم "حرص" رو نگاه کردند! سه چهار تا نما از فیلم اشتروهایم بهم روحیه داد که بقیه فیلم هالیوودی ریچارد عزیز رو هم ببینم. "حرصی" که من دارم 130 دقیقه است و انگار نسخه ی کامل فیلم گم شده و در واقع هشت ساعتی مدت زمان فیلم بوده و حتی نسخه ی چهار ساعتی که اشتروهایم علی رغم میل باطنی ش به زور کمپانی مترو درست کرده هم گم و گور شده. خود اشتروهایم هم دیگه فیلم کامل خودش رو ندید. بعدا بچه های سینماتک فرانسه دعوتش کردند و فیلم خودش رو بعد از سال ها بهش نشون دادند و میگن کلی ذوق کرد زد زیر گریه! خلاصه همین دو ساعتی ار فیلم که به دست ما رسید خیلی کیف داد دیدنش, کاش هشت ساعت بود. البته این فیلم پسران نیوتون هم که گفتم کلی نکات مثبت داره که از دیگر اراجیف امریکایی متمایزش می کنه. به هر حال این رفیق ما کار خودش رو می کنه)

هیچ نظری موجود نیست: