۱۳۸۹ فروردین ۴, چهارشنبه

Nektar

Remember the Future - 1973
.
چیزایی که یه پراگرسیو-باز رو راضی می کنه تو این آلبوم هست؛ کاور مفصل, کانسپت و لیریک بازی و هم ریتم های متغیر و ملودی های دگرگون شونده ... البته برای این کاره هایی که در مراحل سیر و سلوک به جاهایی می رسند که دنبال سازهای نو و دیگرگونه نوازی ها هستند شاید راضی کننده نباشه ولی خلاصه خیلی پراگرسیومآبانه است. یه ترکیبی از ELP و Genesis و چیزای دیگه نه به این معنی که اینا می رن زیر پر و بال این گروه یعنی این که یه تیکه ازون یه تیکه ازین. لیریک ش معلومه که نوشته ی آدمی نیست که به زبان مسلط باشه. البته اعضای گروه انگلیسی اند با این حال که گروه از آلمان برخاسته. یه جاهایی حتی یاد پینک فلوید هم می اندازه آدم رو مخصوصا Echoes. بدون هیچ ارتباطی دلم برای Gentle Giants و به ویژه آلبوم های بدشون که زیاد گوش نکردم هم تنگ شد. در مجموع آلبوم پراگرسیو خوبی است...
.

هیچ نظری موجود نیست: